Klasik Müzik Dönemleri: Klasik Müziğin Tarihi

Klasik Müziğin 7 Dönemi

Müzikologlar, klasik müziği tarihsel dönemlere ve stilistik alt türlere ayırır. Klasik müzik tarihini incelemenin bir yolu onu yedi döneme ayırmaktır:

1. Ortaçağ dönemi (1150 - 1400) : Müzik, insan uygarlığının başlangıcından beri var olmuştur, ancak çoğu müzik tarihçisi, Ortaçağ döneminde klasik müziği kataloglamaya başlar. Ortaçağ müziği, monofonik ilahi ile bilinir - bazen Gregoryen rahipler tarafından kullanılması nedeniyle Gregoryen ilahisi olarak adlandırılır. Ortaçağ müzisyenleri şarkı söylemeye ek olarak, lavta, flüt, kaydedici ve seçkin yaylı çalgılar gibi enstrümanlarda enstrümantal müzik çaldılar.
2. Rönesans dönemi (1400 - 1600) : Rönesans dönemi müziği, özellikle litürjik ortamlarda icra edilen koro müziği aracılığıyla, çok sesli müziği geniş kitlelere tanıttı. Rönesans müzisyenleri, lavtaya ek olarak, diğer yaylı çalgılar arasında viyol, rebec, lir ve gitar da çaldılar. Çuval ve kornet gibi pirinç aletler de bu dönemde ortaya çıkmıştır. Belki de en dikkate değer Rönesans bestecileri Giovanni Pierluigi da Palestrina, John Dowland ve Thomas Tallis idi.
3. Barok dönem (1600 - 1750) : Barok çağda, klasik müzik karmaşıklığı içinde öne çıktı. Barok dönemi, tonal müziği tam bir kucaklama gördü - modlardan ziyade büyük ölçeklere ve küçük ölçeklere dayanan müzik - ve Rönesans döneminin çok sesliliğini sürdürdü. Günümüz orkestraları tarafından kullanılan enstrümanların çoğu, keman, viyola, çello, kontrbas (kontrbas), fagot ve obua dahil olmak üzere Barok müziğinde yaygındı. Piyano ilk kez bu dönemde ortaya çıkmasına rağmen, klavsen baskın klavye enstrümanıydı. Erken Barok döneminin en ünlü bestecileri Alessandro Scarlatti ve Henry Purcell'dir. Barok döneminin sonlarında, Antonio Vivaldi, Dominico Scarlatti, George Frideric Handel ve Georg Philipp Telemann gibi besteciler büyük bir popülerlik kazandılar. Barok dönemden gelen en etkili besteci, kapsamlı prelüdler, fügler, kantatlar ve org müziği besteleyen Johann Sebastian Bach'tır.
4. Klasik dönem (1750 - 1820) : Klasik müziğin geniş türü içinde Klasik dönem vardır. Bu müzik çağı, senfoni, enstrümantal konçerto (virtüöz solistleri öne çıkaran) ve sonat formu geniş kitlelere ulaştırıldı. Klasik dönemde üçlü ve yaylı çalgılar dörtlüsü için oda müziği de popülerdi. Klasik dönemin tek yıldızı olmaktan çok uzak olmasına rağmen, imza klasik besteci Wolfgang Amadeus Mozart'tır. Joseph Haydn, Franz Schubert ve J.S. Bach'ın oğulları J.C. Bach ve C.P.E. Bach da bu dönemde yıldız bestecilerdi. Mozart ve Christoph Willibald Gluck gibi opera bestecileri, opera formunu bugün hala tanınabilir bir stil haline getirdiler. Ludwig van Beethoven kariyerine Klasik çağda başladı, ancak kendi yenilikleri bir sonraki müzik çağının başlamasına yardımcı oldu.
5. Romantik dönem (1820 - 1900) : Geç dönem Beethoven tarafından örneklenen Romantik dönem, Klasik dönem müziğinin platonik güzelliğine duygu ve drama getirdi. Beethoven'ın 9 Numaralı Senfonisi gibi erken dönem Romantik eserler, onu takip eden neredeyse tüm on dokuzuncu yüzyıl müziği için bir şablon oluşturdu. Frederic Chopin, Franz Liszt, Felix Mendelssohn, Hector Berlioz, Robert Schumann, Johannes Brahms, Anton Bruckner, Gustav Mahler, Peter Ilyich Çaykovski, Richard Strauss, Jean Sibelius, ve Sergei Rachmaninoff. Richard Wagner, Giuseppe Verdi ve Giacomo Puccini gibi opera bestecileri, İtalyanca ve Almanca söylenen güzel melodik dizeler yaratmak için Romantizmin duygusal gücünü kullandılar. Romantik çağ ayrıca nefesli çalgılar ailesinde, gelecek yüzyılda özel bir önem kazanacak olan saksafonun yeni bir enstrümanının yaratılmasına da tanık oldu.
6. Modern dönem (1900 - 1930) : Modern sanat ve müzik çağı yirminci yüzyılın başlarında ortaya çıktı. Yirminci yüzyılın başlarındaki klasik besteciler, önceki klasik müzik türlerini yöneten armonik ve yapısal kuralları yıkmaktan zevk aldılar. Igor Stravinsky, enstrümanları meydan okurcasına doğal sınırlarına kadar uzattı, karışık ölçüyü benimsedi ve aşağıdaki gibi eserlerde geleneksel tonalite kavramlarına meydan okudu. Bahar Ayini . Claude Debussy ve Maurice Ravel gibi Fransız besteciler, İzlenimcilik adı verilen yirminci yüzyıl müziğinin bir alt türüne öncülük ettiler. Dimitri Shostakovich, Paul Hindemith ve Béla Bartók gibi diğerleri, piyano konçertosu ve sonat gibi klasik formlara bağlı kaldılar, ancak armonik geleneklere meydan okudular. Belki de en radikal olanı, Alban Berg ve Anton Webern gibi müritlerle birlikte tonaliteyi tamamen ortadan kaldıran ve seri (veya 12 tonlu) müziği benimseyen Alman besteci Arnold Schoenberg'di.
7. Postmodern dönem (1930'dan günümüze) : Yirminci yüzyılın sanat müziği, 1930'larda başlayıp İkinci Dünya Savaşı sonrası döneme doğru kayarak, bazen postmodern veya çağdaş olarak adlandırılan bir müzik tarzını başlattı. Postmodern müziğin ilk tedarikçileri, klasik formları ondes martenot gibi yeni enstrümanlarla birleştiren Olivier Messiaen'dir. Pierre Boulez, Witold Lutoslawski, Krzysztof Penderecki, Henryk Górecki, György Ligeti, Philip Glass, Steve Reich, John Adams ve Christopher Rouse gibi postmodern ve çağdaş besteciler tonal ve atonal müzik arasındaki çizgileri harmanlamışlar ve aradaki çizgileri bulanıklaştırmışlardır. klasik müzik ve rock gibi diğer formlar ve caz .